سنت یوگا در کاخ میسور
نورمن سوژمان در کتاب «سنت یوگا در کاخ میسور» با بررسی‌های وسیع تاریخی نشان می‌دهد که چگونه بر سنت فلسفی یوگا نقابی از ورزش برکشیده شد. ورزشی مبتنی بر وضعیت‌های آسانای مدرن که هیچ اصالتی ندارد. سوژمان در شهر میسور هند نمودارهایی را یافت که 122 آسانا را نمایش می‌داد؛ آساناهایی که برخلاف رساله‌های شناخته‌شدۀ اصیل یوگا بر وضعیت‌های بدنی تأکید داشت و آساناهای متنوعی را نشان می‌داد؛ آساناهایی که شباهت زیادی به کُشتی هندی و حرکات ژیمناستیک دارد و ریشه‌ای در منابع کهن و اصیل یوگا ندارد.
سوژمان کشف کرد که خانوادۀ سلطنتی میسور در اوایل ۱۹۰۰، یک ژیمناست انگلیسی را برای آموزش شاهزادگان جوان استخدام کرد. سپس هنگامی‌که کریشناماچاریا برای راه‌اندازی مدرسه یوگا در دهه 1920 به کاخ میسور وارد شد، سالن ژیمناستیکی که دارای طناب بود در اختیار او قرار گرفت و از اینجا بود که آساناهای جدید و استفاده از طناب در وضعیت‌های بدنی به یوگای مدرن راه یافت. آساناهای جدید فقط وضعیت‌های ثابت بدنی نبود، بلکه با طراحی حرکت‌های واسطه‌ای، امکان انتقال از یک وضعیت بدنی به وضعیت دیگر فراهم شد. از اینجا بود که آساناها به صورت نمایشی شبیه به حرکات ژیمناستیک درآمد. کریشناماچاریا شاگردان زیادی داشت که پس از او راهش را ادامه دادند و آساناها را افزودند و در سطح جهان گسترش دادند.
جهت دریافت فایل کامل کتاب اینجا را کلیک کنید.
