در دهه های اخیر، یوگا به عنوان یک ابزار محبوب در مدیریت منابع انسانی توسط شرکتهای سرمایه داری به کار گرفته شده است. این مقاله به بررسی علل محبوبیت یوگا در این سازمانها پرداخته و نشان میدهد که چگونه این تمرین با هدف بهبود رضایت شغلی، افزایش بهره‌وری، و سرپوش گذاشتن بر نابرابریهای ساختاری به کار گرفته میشود.
با استناد به نظریه های آدورنو درباره فرهنگ صنعتی و نقد استعمار نوین، این مقاله بررسی میکند که یوگا چگونه به ابزاری برای همزیستی نمادین با محیط زیست و طبیعت تبدیل شده، درحالیکه همزمان باعث تضعیف آگاهی اجتماعی نیروی کار و گسترش فردگرایی میشود. در این راستا، تأثیرات مخرب یوگا بر محیط زیست و مناسبات انسانی نیز تحلیل می شود.
برای دیدن متن کامل مقاله، اینجا کلیک کنید.
