ساچیداناندا (1914) در خانوادهای ثروتمند در تامیل نادو متولد شد. از ابتدای جوانی به تجارت و سپس کارهای فنی مشغول شد و در 23 سالگی ازدواج کرد. پس از پنج سال همسرش بهطور ناگهانی از دنیا رفت و او به جستجوی معنوی روی آورد؛ تا اینکه سرانجام در دامنههای هیمالیا در شهر ریشیکش با شیواناندا ملاقات کرد و حدود هفده سال با او ماند. در سال 1949 شیواناندا نام سوامی ساچیداناندا ساراسواتی را به او داد.
مریدان او ساچیداناندا تاپووانام را در اکتبر سال 1955 را افتتاح کردند. این مرکز محلی برای آموزش یوگا و ترویج افکار ساچیداناندا شد. ساچیداناندا هاتا یوگا و فلسفه یوگا را در آموزشهایش ترکیب کرد و آن را یوگای انتگرال نامید. او از رژیم گیاهخواری حمایت میکرد و در سال 1972 اولین فروشگاه مواد غذایی بهداشتی گیاهی را در شهر نیویورک تأسیس کرد. در سال 1970، او شعبهای از مؤسسه یوگای انتگرال خود را در سانفرانسیسکو افتتاح کرد. در سال 1971، شاگردانی را آموزش داد تا برای آموزش یوگا در زندانها و مراکز ترک اعتیاد فعالیت کنند. او میکوشید شیوۀ زندگی باستانی را با زندگی مدرن تلفیق نماید. در این جهت با یک ماشین سرتاسر سریلانکا پیمود تا یوگا را بیاموزد. این مدرنسازیها توسط برخی ارتدوکسها مورد تمسخر قرار گرفت، اما او این تغییرات را برای پیشرفت در معنویت یوگا لازم میدانست. بعدها دفتر مرکزی انتگرال یوگا در سال 1986 تأسیس شد. زیارتگاه لوتوس که به این دفتر مربوط میشد، 2 میلیون دلار هزینه داشت و ساتچیدانانا در افتتاحیه آن با هلیکوپتر شخصی خود برای پاشیدن آب مقدس بر فراز آن به پرواز درآمد.
مدرنسازی یوگا در راه و روش ساچیداناندا بسیار پیش رفت. کنراد روکس فیلمساز معروف، در سال 1966 هزینۀ سفر او به آمریکا را پرداخت کرد، و پیتر مکس هنرمند مشهور او را به جامعۀ هنری آمریکا معرفی کرد و ساچیداناندا به مدت پنج ماه آنجا ماند. ساچیداناندا در آگوست 1969 با هلیکوپتر مستقیماً به روی صحنه به جشنوارۀ موسیقی وودستوک فرود آمد و با لباسهای نارنجی، موها و ریش بلند از هلیکوپتر پیاده شد و در وضعیت نیلوفر آبی برای صحبت کردن نشست. او سخنرانی آغازین را ایراد کرد و به سخنرانی ویوکاناندا در سال 1893 در شیکاگو اشاره کرد و با عبارت «برادران و خواهران آمریکایی» به جمعیت سلام کرد و به جمعیت گفت که موسیقی «صدای آسمانی است که کل جهان را کنترل میکند». او با شور و شعف مورد استقبال جمعیت قرار گرفت. در سال 1976، ساندرا مکلاناهان یکی از اولین کلینیکهای سلامت انتگرال را در ایالاتمتحده تأسیس کرد، که یوگادرمانی را ارائه میکرد و شعبههایی در بسیاری از نقاط جهان افتتاح شد.
مؤسساتی مانند چرخ یوگا در بریتانیا و فدراسیون یوگای ایتالیا و آلمان، حمایت مالی از سخنرانیهای ساچیداناندا در اروپا را به عهده داشتند. او در دوران جنگ سرد دو بار بهعنوان عضو هیئت دیپلماتیک به اروپای شرقی سفر کرد. در سالهای 1985 و 1986 برای تورهای 10 روزه توسط دو سازمان صلح به فنلاند و اتحاد جماهیر شوروی رفت. او تورهای سالانه هند و سریلانکا را انجام داد و به آسیا و خاورمیانه سفر کرد تا در کنفرانسهای یوگا، صلح، سلامت و سایر کنفرانسها سخنرانی کند. 1981 او با مشارکت خانۀ اپرای سیدنی، یک تور سخنرانی در استرالیا برگزار کرد. در بیش از پنجاه سال فعالیت، با برگزاری هشت تور جهانی حدود دو میلیون مایل در سراسر جهان سفر کرد.
ساچیداناندا از مدافعان اولیه جنبش بین ادیان در آمریکا بود و با دیگر مدافعان بین ادیان، از جمله کشیش جیمز پی مورتون از مرکز بین ادیان نیویورک و خاخام جوزف گلبرمن ، جلسات ماهانه برگزار کرد. در سال 1968 با خاخام گلبرمن، برادر دیوید و ایدو تای شیمانو مرکز مطالعات معنوی در نیویورک را تأسیس کرد.
به او جوایز زیادی برای خدمات بشردوستانه داده شده است؛ از جمله جایزه جولیت هالیستر که در سال 1996 در سازمان ملل متحد داده شد. در سال 2002 ، او جایزه صلح U Thant را دریافت کرد. در سال 2014 و پس از مرگ، به جهت «بصیرت بین ادیان» جایزه جیمز پارک مورتون را توسط مرکز بین ادیان نیویورک به او اعطا شد.
در سال 1991، حدود یک دهه قبل از مرگ وی، گروهی او را به آزار جنسی شاگردان متهم کردند و در خارج از هتل محل اقامت او در ویرجینیا شعار «متوقف کردن سوءاستفاده» سر دادند. چندین شاگرد سابق ادعا کردند که وی از اقتدار معنوی خود برای مجبورکردن آنها در روابط جنسی استفاده کرد. پس از اولین اتهامات، چندین زن دیگر ادعاهای مشابهی دربارۀ دستکاری و سوءاستفاده جنسی مطرح کردند. ساچیداناندا تمام سوءاستفادههای ادعا شده را رد کرد، اما از مصاحبه در مورد آنها خودداری کرد. حداقل 12 عضو هیئتمدیره شاخههای مختلف مؤسسه یوگای انتگرال کنارهگیری کردند. اعضای سابق برای حمایت از قربانیان ادعاشدۀ وی و افزایش آگاهی از ادعاهای سوءرفتار، یک گروه حمایتی به نام «شبکۀ درمان از راه حقیقت» تشکیل دادند.
در 19 اوت 2002، ساچیداناندا پس از صحبت در یک کنفرانس صلح در جنوب هند درگذشت.